آیین خیمه سوزان طاقانک

در شهر  طاقانک همه ساله در روز عاشورا آیینی برگزار میگردد که درنوع خود بی نظیر ودارای عظمت بسیاری می باشد  این آیین را به نام خیمه سوزان میشناسند در این آیین تاریخی که از گذشته های دور دراین منطقه رواج دارد در روز عاشورا خیمه های بر پاشده توسط سپاه نمادین شمر به آتش کشیده می شود  این خیمه ها نذر مردمی هستند که هر کدام به نیتی خاص بر پا می شوند  در سال های گذشته عمدتاً خیمه ها توسط خود اهالی نذر می شد ولی در چند سال  اخیر  این رسم  بسیار عمومیت  یافته وبسیاری  از مردم از شهرهای دیگر استان وحتی استانهای دیگر که بسیار به نذر خیمه اعتقاد پیدا کرده اند خود را به طاقانک رسانده وخیمه های خود را برپا می کنند و هرساله برتعداد خیمه ها افزوده می شود

در مراسم خیمه سوزان چند روز مانده به عاشورا  مردم از نقاط دور ونزدیک برای ادای نذر خود خیمه هایی را آماده ودر ورودی شهر نصب می کنند واین کار تقریباً تا عصر روز تاسوعاً ادامه می یابد  وبا این کار به نوعی خیمه های امام حسین  (ع) در سرزمین کربلا را شبیه سازی می کنند  در شب تاسوعا  نیز مردم  با رفتن به  میان خیمه ها  وپخت نذری وتوزیع آن می پردازند ، در روز عاشورا پس از برگزاری  زیارت عاشورا  ، دسته ها وهئیت های عزاداری  به کوه مشرف بر این خیمه ها اقدام به سینه زنی زنجیر زنی وعلم گردانی  می نمایندآنگاه به سمت خیمه ها روانه می شوند  بقیه مردم از نقاط مختلف شهر راه افتاده واز خیابان مرکزی شهر به سمت خیمه ها به حرکت درمی آیند . گروهی نیز در شکل وشمایل اسرای کربلا دربین خیمه ها به حرکت در می آیند تقریباً در ظهر عاشورا دسته های عزاداری به خیمه ها نزدیک می شوند زمانی که  تمامی این گروها ی عزاداری سینه زنی  وزنجیر زنی    به خیمه ها می رسند  به همراه بسیاری از افراد  که از ساعت ها پیش  در نزدیک  خیمه ها  مشغول عزاداری هستند  تعزیه خوانانی که بالباس قرمز ودر نقش سپاه یزید  سوار بر اسب است  به سمت گروه دیگر که  در نقش اسرای کربلا هستند  به سمت خیمه ها   هجوم برده  و آنها را  با  تازیانه می زنند  وخیمه ها رابه آتش می کشند ، مراسم  آتش زدن خیمه در ظهر عاشورا  واقعه ای است که صحنه ای از صحرای    کربلا را  بازسازی و دل هر آزاده ای را  به درد می آورد  همزمان با این مراسم فریاد  وا حسینا  ویا زینب به آسمان بلند می شود  وحس وصف ناشدنی از واقعه کربلا  در فضای خیمه ها منعکس  می گردد بعد از سوختن خیمه ها مردم به نشان تبرک ، تکه ای از خیمه های سوخته شده را همراه خود می برند .